Γιατί μου είναι αδύνατο να ασχοληθώ με το σάιτ αυτές τις μέρες...
Θα ξεκινήσω απλώς γράφοντας πως ξέρω πολύ καλά πως καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και τίποτα παραπάνω και αυτή είναι η αιτία που έχουν φτάσει τα πράγματα σε αυτό εδώ το σημείο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 σχόλια:
[...] Αρχική σκέψη ήταν να μη δημοσιοποιηθεί η κατάσταση εδώ, πλέον όμως οφείλω μια εξήγηση σε όλους. Όχι δεν αδιαφορώ για όλους εσάς και για αυτό απέχω. Η απουσία μου οφείλεται σε καταστάσεις που δεν μου επιτρέπουν…..να είμαι εδώ, συγκεντρωμένη σε αυτή την προσπάθεια. Το παρακάτω κείμενο είναι απόλυτα ειλικρινές και περιγράφει την ακριβή κατάσταση.Θα ξεκινήσω απλώς γράφοντας πως ξέρω πολύ καλά πως καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και τίποτα παραπάνω και αυτή είναι η αιτία που έχουν φτάσει τα πράγματα σε αυτό εδώ το σημείο. Ξέρω πολύ καλά πως οι βολεμένοι και τα ποίμνια ( όπως έγραψε μία φίλη) θα συνεχίσουν απλώς να κοιτάζουν επειδή θεωρούν πως δεν τους αφορά. Ξέρω επίσης πως οι γονείς μου θα ψηφίσουν πάλι Νέα Δημοκρατία, παρόλο που εγώ βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση, και όλη η υπόλοιπη οικογένεια θα ψηφίσει πάλι ΠΑΣΟΚ. Στο μεταξύ εγώ βρίσκομαι σε οριακό σημείο. Αλλά τι να πεις… Εκείνοι τη ζωή τους την έζησαν και δεν τους ενδιαφέρει εγώ που θα φτάσω.Επί ένα χρόνο ήμουν χωρίς δουλειά- κάνοντας σκατοδουλειές ανασφάλιστες πάντα πριν την περίοδο ανεργίας- για να βρω δουλειά (ημιαπασχόληση) τον περασμένο Οκτώβρη. Και ποιο το αποτέλεσμα; Είναι Ιανουάριος και δεν έχω πληρωθεί και δεν ξέρω καν εάν θα πληρωθώ κάποτε για τα δεδουλευμένα μου. Και σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω πως μιλάμε για το “αστρονομικό” ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως. Φυσικά δεν υπάρχει πιθανότητα να βρω οποιαδήποτε κανονική δουλειά. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως ευκαιρία εκεί έξω…. Πλέον τίθεται ζήτημα επιβίωσης. Για να βρεις μια οποιαδήποτε δουλειά πρέπει να έχεις συγγενή τον Πάπα, και μπορεί και αυτό ακόμη να μην είναι αρκετό. Δεν κρύβω πως πολλές φορές μου περνάει από το μυαλό να βάλω τέλος στη ζωή μου και θυμώνω με τον εαυτό μου όταν συνειδητοποιώ πως δεν μπορώ να το κάνω. Μερικές φορές σκέφτομαι πως πρέπει να βρω το κουράγιο μια και είμαι πεπεισμένη πως δεν έχω να περιμένω απολύτως τίποτα. Δεν μπορώ να εντοπίσω λύσεις πέρα από το θάνατο, και η αυτοκτονία είναι η μόνη εφικτή λύση μα δεν έχω τη δύναμη ακόμη… Δε χρειάζομαι “ψυχοθεραπεία” για να τα δω τα πράγματα αλλιώς. Χρειάζομαι μια ευκαιρία να ζήσω! Είμαι 25 χρονών, με πτυχίο ΑΕΙ, κάποια εργασιακή εμπειρία και αρκετά υπεύθυνη ως άτομο. Δεν καταλαβαίνω το λόγο που με ωθούν στην εξαθλίωση. Δεν το αξίζω. Αξίζω μια ευκαιρία να ζήσω. Νιώθω τον κίνδυνο του να μείνω στο δρόμο πολύ κοντά μου, νιώθω πως πολύ σύντομα δεν θα έχω ένα μέρος να κοιμηθώ και δεν θα έχω ένα πιάτο φαγητό να φάω. Έτσι απλά… Γιατί; Μπορεί να μου απαντήσει κανείς σε αυτό το γιατί; Επειδή δεν τυχαίνει να είμαι από τους τυχερούς που ο μπαμπάς τους διατηρεί επιχείρηση και τους έχει εξασφαλίσει εργασία και σταθερό εισόδημα; Επειδή δεν έχω κανένα βύσμα; Επειδή τι; Δεν είναι βασικό δικαίωμα κάθε ανθρώπου να μπορεί να εργαστεί ώστε να επιβιώσει; Για ποιο λόγο με έφεραν στον κόσμο οι γονείς μου ( που παραδοσιακά στήριζαν τη ΝΔ- και έφεραν τη χώρα ως εδώ) στον κόσμο; Για να υποφέρω γεννήθηκα; Ας μου απαντήσει κάποιος σε αυτό. Θέλω να ξέρω το λόγο της ύπαρξης μου εφόσον δεν έχω ως ύπαρξη κανένα απολύτως δικαίωμα… Θέλω μάλιστα να μου δώσουν την απάντηση όλες εκείνες οι γενιές που έφεραν τη χώρα σε αυτό το αδιέξοδο με τις επιλογές τους και μάλιστα κατασπατάλησαν τα όποια χρήματα πέρασαν από τα χέρια τους τα χρόνια της ευημερίας. Γιατί λοιπόν “κύριοι” δε μου δίνετε μια ευκαιρία να επιβιώσω; Για ποιο λόγο με ωθείτε στο θάνατο ως μοναδική λύση; Δεν φταίω εγώ για αυτό που εσείς ονομάσατε κρίση…Σας αφήνω λοιπόν για να πνιγώ ξανά στα δάκρυα μου. Ήδη το στομάχι μου είναι κόμπος…http://trupokarudos.com/ [...]
Τα σχόλια είναι περιττά... Ντροπή σε όλους μας, μα πιο πολύ σε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν την κατάντια. Όσο για την φίλη blogger, μόνο μια συμβουλή έχω να δώσω, αν και δεν θα έπρεπε, γιατί είναι εκ του ασφαλούς. Μην πέφτεις και στενοχωριέσαι. Ούτε να καταριέσαι την άδικη την μοίρα κι όλα τα λαμόγια και τους άχρηστους. Εκδικήσου τους με την αντίδρασή σου, τις μαχητικές απόψεις και με το να μην καταθέσεις τα όπλα! Καλή δύναμη!
Δεν σε περνάω πολλά χρόνια κι όμως πριν μερικά χρόνια έφτιαξα τη δική μου επιχείρηση η οποία πήγαινε αρκετά καλά. Έκανα οικογένεια & χρεώθηκα με δάνεια το σπίτι, την εργασία, το αυτοκίνητο μου. Δεν ανέλαβα ποτέ κάτι στο οποίο δεν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω, να όμως που σήμερα η δουλειά μου έχει πέσει, οι οικονομίες μου τελειώσαν και τα έξοδα μου αυξάνοντα. Είναι πολύ πιθανό να πρέπει να απολύσω τον εργαζόμενο που απασχολώ για να μπορώ να επιβιώσω εγώ και η οικογένεια μου..
Είμαι όμως και πάλι αισιόδοξος!!!
Βλέπω το φως στην άκρη του τούνελ και έμαθα πως στην περίοδο της κρίσης αν δεν έχεις λεφτά για να κρατηθείς, τότε πρέπει τουλάχιστον να έχεις γερό στομάχι και να βασιστείς σε φίλους και γνωστούς για να διορθώνεις τουλάχιστον την ψυχολογία σου.
Ο θάνατος είναι η εύκολη λύση για τους δειλούς και όσους δεν έχουν εφόδια για να πετύχουν με κόντρα άνεμο. Δεν πιστεύω πως ανήκεις σε αυτή τη γενιά εσύ. Έχεις -σαν εμένα- το τσαγανό να αντέξεις και να παλέψεις για να δεις την 1η ευκαιρία την οποία και θα αρπάξεις. Η ζωή στην χρωστάει :[
ε λοιπον....με αυτα επιβεβαιωνεις ακόμα μια φορά ότι.. εσεις τα νεα παιδια είσαστε "ΜΠΑΜΠΑΚΟΚΩΛΑ" (βαμβακόκωλος=βαμβάκι + κωλος)
Ακου να δεις... μωρό μου...δεν ξέρω άν σε μεγαλώσανε οι γονείς σου στα πούπουλα αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι η ζωή είναι δύσκολη για όλους. Και η αξία του κάθενός φαίνεται στα ΔΥΣΚΟΛΑ και όχι στα εύκολα. Κατάλαβες?
Επίσης θα έπρεπε να σου είχαν μάθει οι γονείς σου ή οι δάσκαλοί σου γιατί ζεις και να μήν έχεις τώρα στα 25 σου ( απόφοιτος ΑΕΙ) τέτοιες απλοϊκες απορίες.
ΥΣ(υστερόγραφο) Και πού είσαι μπεμπα...Οι αυτοκτονίες και οι σκοποβολές είναι.....οι εύκολες λύσεις (για τους μπαμπακόκωλους) αλλά ΠΟΤΕ οι καλύτερες.
---------------
Ξέρω επίσης πως οι γονείς μου θα ψηφίσουν πάλι Νέα Δημοκρατία, παρόλο που εγώ βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση, και όλη η υπόλοιπη οικογένεια θα ψηφίσει πάλι ΠΑΣΟΚ. Στο μεταξύ εγώ βρίσκομαι σε οριακό σημείο. Αλλά τι να πεις… Εκείνοι τη ζωή τους την έζησαν και δεν τους ενδιαφέρει εγώ που θα φτάσω.
---------------
Μην αυτοκτονήσεις.. Είναι βλακεία..
1. Εφόσον οι της οικογένειάς σου είναι βολεμένοι (και γι' αυτό ψηφίζουν ότι ψηφίζουν) σημαίνει ότι μπορείς να επιβιώσεις.
2. Επιβίωσε λοιπόν με το «βόλευμα» τους, αλλά αξιοποίησέ το για να σώσεις άτομα σαν κι εσένα που δεν έχουν βολεμένους γονείς/οικογένεια. - Ασχολήσου με την πολιτική ΣΟΒΑΡΑ... Ρώτα... Ψάξε... Αφιερώσου στο να βοηθήσεις άτομα σαν κι εσένα - αφού μπορείς - που δεν μπορούνε.
3. Προαιρετικό: Εφόσον ασχοληθείς και πεισθείς για κάποια πράγματα, και έχεις μια πολιτική πρόταση, κάντα λαμπόγιαλο στο σπίτι σου, με επιχειρήματα.
Να σου απαντήσω εγώ μεγάλε.
Μπορείς να ζεις με πράγματα τα οποία παράγεις μόνος σου.
Έστω και σε γλάστρες στο μπαλκόνι σου.
Μπορείς να ζεις χωρίς ρεύμα αφού αυτό αποτελεί πολυτέλεια των τελευταίων 100 ετών , οι προηγούμενοι από εσένα πως τα κατάφεραν ;
Μπορείς να ζήσης με απλά πράγματα …
Από την στιγμή που μπορείς και γράφεις στο ιντερνετ σημαίνει ότι έχεις δυνατότητες.
Υπάρχουν αρκετά δυσκολότερες καταστάσεις από την δική σου.
Φαντάσου μια οικογένεια με 3 παιδιά που το ένα εκ των οποίων χρειάζεται ιατρική μέριμνα.
Στο κάτω κάτω της γραφής όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε , όλοι την ίδια κατάσταση περνάμε.
Αντί να σκύβεις το κεφάλι και να αποδέχεσαι την κακή σου μοίρα σφίξε τα δόντια και πάλεψε το.
Οργανώσου.
Προετοιμάσου για χειρότερη κατάσταση, και μάθε να μοιράζεσαι πράγματα.
Γύρνα το κεφάλι σου σε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εσένα και βοήθα τους.
Αυτό θα σε κάνει να νοιώσεις ικανός.
Οι αυτοκτονίες είναι για αδερφούλες που έμαθαν να τα βρίσκουν όλα έτοιμα και δεν έμαθαν να παλεύουν ποτέ.
Ο Έλληνας σφίγγει τα δόντια μέχρι τη τελευταία στιγμή της ζωής του και πεθαίνει χαμογελώντας.
Και κάτι τελευταίο.
Η ιστορία τόσων ετών γράφτηκε με θυσίες και προσπάθεια και όχι με μουτσοκλάματα και απελπισία.
Το κεφάλι ψηλά μέχρι τέλους.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία !
τη ζωη σου δεν εχεις ουτε εσυ το δικαιωμα να την στερησεις απο εμας τους μεγαλυτερους που πραγματικα σε χρειαζομαστε κοντα μας! εσεις οι νεοι ειστε οι μπροσταρηδες μας εσεις ειστε το μελλον και η ελπιδα μας ! Πανω απο ολα αυτα ομως θα σε παρακαλουσα θερμα και πατρικα να ερθεις λιγο πιο κοντα στο ΧΡΙΣΤΟ μας με πιστη και θα δεις σιγα_ σιγα πως αξιζει να ζεις ακομη και με χιλιες δυσκολιες! Αυτα ακριβως λεω και στις κορες μου που εχουν τις ιδιες περιπου αποψεις με σενα! το σπιτι μας ειναι ανοιχτο για σενα ετοιμο να σε δεχτει για να μη φυγεις απο κοντα μας !
Έχεις δίκιο ότι καθένας κοιτάζει μόνο τον εαυτό του και τίποτα παραπάνω, αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, πάντα έτσι ήταν όλος ο κόσμος άσχετα από το τι δείχνουν – το θέατρο… Αλλά τέτοιοι άνθρωποι είναι πάντα κενοί άσχετα από το τι φαίνετε!
Δεν γνωρίζω τι αντιμετώπιση έχεις από τους γύρω σου (γονείς, συγγενείς, φίλους, φίλες, παρέες), αλλά εφόσον δεν βλέπεις ανταπόκριση και συμπαράσταση από τους γύρω σου, δηλαδή αισθάνεσαι ότι δεν τους ενδιαφέρει που θα φτάσεις, μήπως πρέπει να σταματήσεις να σε απασχολεί το τι κάνουν και πως έφτασαν εκεί που έφτασαν? Μήπως πρέπει να σταματήσεις να σκέπτεσαι εάν τους ενδιαφέρει? Άσε τους βολεμένους είτε από την ψήφο τους, είτε από την μαμά και τον μπαμπά, είτε από τα βύσματα (γνωριμίες-διασυνδέσεις), γιατί πολύ απλά αυτοί οι άνθρωποι δεν αξίζουν και δεν κατάφεραν τίποτα με την αξία τους. Αξίζει λοιπόν ένας άνθρωπος που έχει άξια να θέλει να βάλει τέλος στην ζωή του γιατί άνθρωποι που δεν το αξίζουν έχουν κάποια θέση? ΌΧΙ, ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΡΗ και κανένας δεν σε ωθεί στον θάνατο και πρέπει να το καταλάβεις. Δεν αντέχεις τα προβλήματα σου αυτό είναι το πρόβλημα. Μα και αφού δεν υπάρχει λύση; Ποιος σου είπε ότι δεν υπάρχει λύση; Πρέπει να επαναλαμβάνουμε ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ – ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΗΜΕΡΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ, η υπομονή σημαίνει: καρτερία, επιμονή, ανοχή. Η υπομονή είναι η αρχή της ΕΛΠΙΔΑΣ. Με κάθε δύση του ηλίου χρειάζεται να προετοιμάζουμε υπομονή για την επόμενη μέρα και την επόμενη και την επόμενη. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ Ο ΕΑΥΤΌΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ.
Τον λόγο της ύπαρξης του καθενός τον γνωρίζει μόνο Ο Θεός και κανένας άλλος, και Ο Μόνος που έχει δικαίωμα να σου πάρει την ζωή είναι μόνο Ο Θεός, ούτε εσύ ούτε κανένας άλλος. Δεν σου λείπει κανένα χέρι κανένα πόδι, δεν ζεις σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν είσαι τυφλή ούτε μουγκή, δεν πάσχεις από καμία ανίατη ασθένεια ούτε σου λείπει κάτι για να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες. Τι να πούνε οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας δηλαδή που έζησαν μετά τον πόλεμο, εκεί και αν ήταν αντίξοες οι συνθήκες – τριτοκοσμικές. ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ και δεν είσαι μόνη σου έχεις τον Θεό.
Post a Comment