Έφυγε ίσως ο τελευταίος καλός Άνθρωπος... Τρίτη 3 Μαΐου στις 7 το πρωί. Αυτός ήταν ο Θανάσης Βέγγος!
Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά, αν και πάντοτε ονειρευόμουν να είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του. Δυστυχώς δεν πρόλαβα.
Από μικρό παιδί που παρατηρούσα στο Θανάση Βέγγο βλέποντας τις ταινίες του τον αισθανόμουν σαν ένα πρόσωπο οικείο. Κάποιες φορές με έκανε να γελάσω, άλλες να συγκινηθώ και μερικές φορές να ταυτιστώ μαζί του. Δεν τον γνώρισα μα δε μπορώ να φανταστώ πως θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από ένας καλός άνθρωπος. Ήταν ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων. Ήταν αυτός που τις ταινίες του τις βλέπαμε με μανία  σε κασέτες VHS μαζί με τον πατέρα μου, τις νοικιάζαμε από διάφορα βίντεοκλαμπ στα μέσα της δεκαετίας του 90, όταν ακόμη ήμουν 8 με 10 ετών... Ήταν εκείνος για τον οποίο σου ήταν αδιανόητο να κάνεις οποιαδήποτε κακή σκέψη!
Πολλές φορές σκέφτηκα όταν ήμουν παιδί πως θα ήθελα να ήταν παππούς μου! Σου έβγαζε κάτι το τρυφερό με τον τρόπο που μιλούσε και με τον τρόπο που κοίταζε. Ναι δεν τον γνώρισα από κοντά και μπορεί όλα αυτά να είναι της φαντασίας μου, αλλά αυτά τα ένιωσαν κι άλλοι... Κάτι αυθεντικό, απλό και γνήσια ανθρώπινο μου έλεγε πάντα το ένστικτο μου πως έχει  στη ψυχή του ο Θανάσης Βέγγος. Όλη η Ελλάδα τον αγάπησε και από χθες πενθεί για το θάνατο του.

Αντίο Θανάση! Δε θα σε ξεχάσουμε ΠΟΤΕ!

Ο Καλός μας ΑΝΘΡΩΠΟΣ έφυγε έπειτα από εγκεφαλικό επισόδειο στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός σε ηλικία 84 ετών. Προηγήθηκαν μήνες νοσηλίας...