Είναι από τις στιγμές που δεν ξέρω τι να γράψω. Είναι και τόσο συχνές οι κακοποιήσεις και οι δολοφονίες αθώων και ανυπεράσπιστων πλασμάτων που δεν προλαβαίνω να τις διαχειριστώ... Και δεν εννοώ τόσο πως δεν προλαβαίνω να τις διαχειριστώ εδώ στο site, μα πως δε προλαβαίνω να τις επεξεργαστώ μέσα στη ψυχή μου. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο άγρια εκεί έξω, λες και όλες οι προσπάθειες του φιλοζωικού κινήματος να ευαισθητοποιήσουν και να αφυπνήσουν τους ανθρώπους πέφτουν στο κενό. Νομίζω πως όλα αυτά οφείλονται στη βαθειά πεποίθηση των ανθρώπων πως τα ζώα είναι όντα κατώτερα από τους ίδιους και πως ο δικός τους ο θάνατος "δεν πειράζει" ... Μάλιστα, συχνά δέχομαι ισχυρότατη κριτική για την ενασχόληση του site με φιλοζωϊκά ζητήματα και είναι πάρα πολλοί εκείνοι που με χαρακτηρίζουν γραφική... Επάνω σε αυτήν την αδιαφορία και την πεποίθηση μερίδας του κόσμου πως αυτά "δεν είναι αρκετά σοβαρά ζητήματα" πατάνε και οι δολοφόνοι.

Χθες βρέθηκε στους Αμπελόκηπους στη Θεσσαλονίκη, μια ανάσα από τη γειτονιά μου, ένα σκυλί μαχαιρωμένο στο σβέρκο. Το άτυχο ζώο είχε και άλλα διάσπαρτα τραύματα στο σώμα του. Η Φιλοζωϊκή Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης ζήτησε από όλους εμάς τους φιλόζωους όσο ήταν το ζώο ζωντανο να κοινοποιήσουμε το γεγονός, γιατί όλα έδειχναν πως το συγκεκριμένο σκυλί είχε χαθεί. Ήταν ένα καλοζωϊσμένο σκυλί, φρεσκοκουρεμένο που μάλλον χάθηκε ή κλάπηκε και έπεσε στα χέρια του δυνάστη και δολοφόνου του!
Σήμερα όμως πέθανε από αιμοραγία... Δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή!
Και εγώ πάω να τρελαθώ όσο σκέφτομαι πως ο δολοφόνος κυκλοφορεί μια ανάσα από μένα! Ο δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος και ανενόχλητος κάπου στη Δυτική Θεσσαλονίκη! Μπορεί να μένει απέναντι μου και εγώ να μην έχω ιδέα... Μπορεί ο επόμενος του στόχος να είναι τα δικά μου σκυλιά, ή ακόμη και εγώ η ίδια!
Μέχρι πότε θα ζούμε μέσα στον τρόμο; Πότε θα αντιληφθούν κάποιοι τη σοβαρότητα της κατάστασης;