Μιλούσα χθες με μια καλή μου φίλη στο τηλέφωνό και μου εκμυστηρεύτηκε πολλά από αυτά που συμβαίνουν στη ζωή της τον τελευταίο καιρό. Άκουσα πολλά χθες, τα συνδύασα με όσα έχω δει με τα μάτια μου και με εκείνα που έχω ζήσει και σήμερα λέω να σας γράψω για τον εγωισμό εκείνων που μας θεωρούν κτήμα τους… Βάζω μάλιστα στοίχημα πως σήμερα θα συμφωνήσουν μαζί μου και πολλοί άντρες εκτός από γυναίκες!

Στις σχέσεις που τελειώνουν, σε αυτές που βιώνουμε εμείς, μια και δεν ανήκουμε στη γενιά των γονιών και των παππούδων μας που οι σχέσεις κρατούσαν δεκαετίες, εικοσαετίες και βάλε και μπορεί να διαρκούσαν για μια ζωή, συμβαίνει συχνά ο ένας από τους δύο να είναι το θύμα! Σε κορόιδο- θύμα μετατρέπεται πάντοτε εκείνος που είναι περισσότερο ερωτευμένος, περισσότερο ευαίσθητος και περισσότερο ευάλωτος και το άλλο άτομο καταλήγει να τον θεωρεί υποχείριο του και κτήμα του. Πρώτος φεύγει πάντα εκείνος που θεωρητικά είναι ο «βασιλιάς» και θεωρεί ιδιοκτησία του τον άλλο άνθρωπο, γιατί είναι τόσο δυνατή αυτή του η πεποίθηση που νομίζει πως το να απιστήσει ή ακόμη και να κάνει μια άλλη σχέση δεν θα του στερήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας του άλλου ατόμου. Οι βασιλιάδες φεύγουν λοιπόν ξαφνικά χωρίς αιτία, υπερήφανοι και πληγώνοντας βαθειά τους συντρόφους τους, που για να λέμε και τα πράγματα με το όνομα τους μονάχα σαν συντρόφους τους δεν τους αντιμετώπιζαν.

Για κάποιο καιρό είναι υπερήφανοι που άφησαν το «κτήμα» τους και έφυγαν και απολαμβάνουν να περνάνε χρόνο με το νέο τους απόκτημα- με το νέο κορόιδο που προσέθεσαν στη συλλογή των ηλιθίων δηλαδή. Όλα καλά με το νέο απόκτημα όσο βλέπουν πως το παλιό κτήμα τους είναι ακόμη εκεί και περιμένει πότισμα! Και όσο το ζητάει το κτήμα το πότισμα τόσο δεν το λαμβάνει! Κοίτα να δεις όμως που ο χρόνος περνάει χωρίς να το καταλαβαίνεις, και ακόμη και το κορόιδο μια μέρα -χωρίς να το είχε σκοπό απαραίτητα- συνεχίζει τη ζωή του δίπλα σε ένα νέο ταίρι. Τα νέα μαθαίνονται όμως και μάλιστα πολύ γρήγορα και τότε ο κάθε δυνάστης γίνεται «Τούρκος»! «Που πήγε το κτήμα μου; Ποιος έσκισε τους τίτλους ιδιοκτησίας; Και εγώ δεν θα έχω πια καβάτζα; Δεν θα έχω πια παιχνίδι; Και ποιος τέλοσπάντων του/της είπε πως επιτρέπεται;». Τότε ξαφνικά ξυπνάει λόγω εγωισμού ο νεκρός πόθος του δυνάστη για το κορόιδο και θέλει να κάνει τα πάντα για να πάρει πίσω το κτήμα του!

Η φίλη μου βλέπει τον πρώην της μόνο φιλικά, εκείνος όμως αρνείται να το πιστέψει και κάθε φορά που της μιλάει στο facebook και η κουβέντα πάει στο κρίσιμο ζήτημα εκείνος προσπαθεί να της μειώσει με κάθε δυνατό τρόπο τη νέα της σχέση. Εκείνη όμως τον λατρεύει το φίλο της και είναι πολύ ερωτευμένη, αυτά βλέπει ο πρώην και εκνευρίζεται και ας έχει άλλη σχέση! Να φανταστείτε πως από τότε που είχε μυριστεί πως η Κατερίνα ΜΠΟΡΕΙ να κοιτάει και να φλερτάρει άλλους άντρες ο εγωισμός του πληγώθηκε. Βέβαια όσο η Κατερίνα δεν είχε τίποτα σοβαρό με κάποιον ούτε κουβέντα δε γινόταν για επανασύνδεση… Την είχε αφήσει άλλωστε για τα μάτια μιας άλλης… Μόλις όμως άρχισε να κινητοποιείται, για πλάκα στην αρχή, ο τύπος ταράχτηκε! «Μα πως μπορείς και το κάνεις με άλλους;» τη ρώταγε. «Εσένα τι σε νοιάζει; Αφού εμείς οι 2 δεν έχουμε τίποτα!» του απαντούσε. Πριν δυο μήνες η Κατερίνα με το Βασίλη συναντήθηκαν κρυφά, δεν το έμαθε ποτέ η κοπέλα του Βασίλη και το αγόρι της Κατερίνας το έμαθε αργότερα αλλά την κατάλαβε, ήξερε τι λούκι τραβούσε και πως στην αρχή δεν ήταν ερωτευμένη μαζί του. Δυο φορές συναντήθηκαν, και τις δύο ο Βασίλης φιλούσε παθιασμένα την Κατερίνα και της ψιθύριζε μέσα στο αυτί πως ήθελε να την βάλει κάτω… Που πήγε η αγάπη και ο σεβασμός για την κοπέλα που έχει τώρα; Τον νίκησε ο εγωισμός και η απογοήτευση που έχασε το κτήμα του. Φυσικά και δεν τη φιλούσε από αγάπη, και φυσικά δεν ήθελε να κάνουν έρωτα, ήθελε απλώς να την πηδ*ξει για να νιώσει και πάλι πως του ανήκει! Και ήρθαν και οι εκμυστηρεύσεις πως αυνανίζεται με τις φωτογραφίες της- και φυσικά μην περιμένετε πως η διατύπωσή του ήτανε τόσο κόσμια! Για λίγο η Κατερίνα ψήθηκε και τον κυνηγούσε και πάλι, ευτυχώς όμως την έφτυσε γρήγορα και γύρισε στον καλό της. Τώρα η ιστορία μας έχει “happy end” γιατί η Κατερίνα είναι πολύ ευτυχισμένη με το Σωτήρη, που στην αρχή τον είχε στο φτύσιμο αλλά τώρα τον λατρεύει και τον αποκαλεί «ζωή μου»… Τώρα είναι που ο δυνάστης έχει εξοργιστεί ακόμη περισσότερο και θέλει να μπει ανάμεσα τους! «Αν σε ποτέ σε συναντήσω δεν θες να σε φιλήσω δηλαδή;» της έγραψε ή πως «δεν τον αγαπάς όσο λες. Απλά θες να το πιστεύεις. Μακάρι να είναι έτσι, αλλά δεν το πιστεύω!».

Όλες οι ιστορίες έχουν ένα τέλος, είτε καλό είτε κακό. Εγώ πιστεύω πως ήταν γραφτό η Κατερίνα να χωρίσει με το Βασίλη, γιατί σε διαφορετική περίπτωση το Σωτήρη δεν θα τον γνώριζε ποτέ και θα εξακολουθούσε να είναι δούλος!
Πόσες παρόμοιες ιστορίες θα έχουν να διηγηθούν στα σίγουρα οι άνθρωποι εκεί έξω…