Είναι τραγικό να υπάρχουν άνθρωποι που δηλητηριάζουν ζώα. Θεωρώ όντως ότι κάποιος πρέπει να έχει σοβαρό πρόβλημα για να προβεί σε κάτι τέτοιο. Από την άλλη βέβαια, καλά είναι να βλέπει κανείς και τις δύο όψεις του νομίσματος και να μην παρασύρεται από το ζήλο του. Ζω σε μια πολυκατοικία, της οποίας ο ένας ένοικος αφήνει επί μονίμου βάσεως φαγητό για τα αδέσποτα στην είσοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μαζεύονται όλοι οι αδέσποτοι σκύλοι και τα γατιά της γειτονιάς στην πολυκατοικία και να κάνουν τις ανάγκες τους στην είσοδο. Φυσικά, ξέρετε πως αν ένα ζώο κατουρήσει κάπου, θα το κάνει ξανά και ξανά, εάν δεν υπάρξει καλό καθάρισμα της μυρωδιάς. Έχει τύχει να γυρίζω στην πολυκατοικία και να ακροπατώ στις μύτες των ποδιών για να μην πατήσω τα "δωράκια" των αδέσποτων, και φυσικά δεν θα μιλήσω για τη βρώμα. Α, και για το γεγονός ότι είμαι σοβαρά αλλεργική στις γάτες. Η καθαρίστρια της πολυκατοικίας έχει εγείρει το θέμα ξανά και ξανά και αν θέλετε τη γνώμη μου, έχει δίκιο. Στην πολυκατοικία υπάρχουν μικρά παιδιά τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως υποχρέωση να ζούνε μέσα στα μικρόβια. Φυσικά και έχουμε παραπονεθεί στον εν λόγω κύριο, γιατί ναι μεν είναι φιλόζωος, αλλά δεν πήρε ποτέ τη σφουγγαρίστρα και τον κουβά να καθαρίσει (κάτι που έχουν κάνει οι άλλοι ένοικοι αγανακτισμένοι, εμού συμπεριλαμβανομένης). Δυστυχώς, τα περιττώματα είναι πηγή μόλυνσης. Στην τελική, υπάρχει και η κοινή λογική-μπορεί να αφήνει τα τρόφιμα στον ακάλυπτο πίσω από την πολυκατοικία, για να ελαχιστοποιηθεί το πρόβλημα. Ας μη τα βλέπουμε λοιπόν όλα μονόπλευρα. Πάντα υπάρχουν δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα.
1 σχόλια:
Είναι τραγικό να υπάρχουν άνθρωποι που δηλητηριάζουν ζώα. Θεωρώ όντως ότι κάποιος πρέπει να έχει σοβαρό πρόβλημα για να προβεί σε κάτι τέτοιο.
Από την άλλη βέβαια, καλά είναι να βλέπει κανείς και τις δύο όψεις του νομίσματος και να μην παρασύρεται από το ζήλο του. Ζω σε μια πολυκατοικία, της οποίας ο ένας ένοικος αφήνει επί μονίμου βάσεως φαγητό για τα αδέσποτα στην είσοδο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μαζεύονται όλοι οι αδέσποτοι σκύλοι και τα γατιά της γειτονιάς στην πολυκατοικία και να κάνουν τις ανάγκες τους στην είσοδο. Φυσικά, ξέρετε πως αν ένα ζώο κατουρήσει κάπου, θα το κάνει ξανά και ξανά, εάν δεν υπάρξει καλό καθάρισμα της μυρωδιάς. Έχει τύχει να γυρίζω στην πολυκατοικία και να ακροπατώ στις μύτες των ποδιών για να μην πατήσω τα "δωράκια" των αδέσποτων, και φυσικά δεν θα μιλήσω για τη βρώμα. Α, και για το γεγονός ότι είμαι σοβαρά αλλεργική στις γάτες. Η καθαρίστρια της πολυκατοικίας έχει εγείρει το θέμα ξανά και ξανά και αν θέλετε τη γνώμη μου, έχει δίκιο. Στην πολυκατοικία υπάρχουν μικρά παιδιά τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως υποχρέωση να ζούνε μέσα στα μικρόβια. Φυσικά και έχουμε παραπονεθεί στον εν λόγω κύριο, γιατί ναι μεν είναι φιλόζωος, αλλά δεν πήρε ποτέ τη σφουγγαρίστρα και τον κουβά να καθαρίσει (κάτι που έχουν κάνει οι άλλοι ένοικοι αγανακτισμένοι, εμού συμπεριλαμβανομένης). Δυστυχώς, τα περιττώματα είναι πηγή μόλυνσης. Στην τελική, υπάρχει και η κοινή λογική-μπορεί να αφήνει τα τρόφιμα στον ακάλυπτο πίσω από την πολυκατοικία, για να ελαχιστοποιηθεί το πρόβλημα. Ας μη τα βλέπουμε λοιπόν όλα μονόπλευρα. Πάντα υπάρχουν δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα.
Post a Comment